برخی از بررسیهای علمی تا کنون شواهدی در حمایت از این نگرانی به دست دادهاند که ممکن است نشستن طولانی مدت روی زین دوچرخه با فشار روی اعصاب و عروق تناسلی در «میاندوراه» (منطقه میان بیضه و مقعد) بر سلامت جنسی تأثیر بگذارد و باعث ناتوانی نعوظ شود،
اما این شواهد بیشتر در مورد افرادی بودهاند که به مقدار زیادی دوچرخهسواری میکنند. از طرف دیگر کارهای بسیاری وجود دارد که میتوانید برای محافظت از سلامت جنسیتان در حین دوچرخهسواریتان انجام دهید تا مجبوربه قطع کردن این ورزش سودمند نشوید.
ازجمله این اقدامات میتوان به این موارد اشاره کرد:
- از زینهای با دماغه دراز باریک استفاده نکنید. از زینهای پهنکه به مقدار کافی حاوی بالشتک باشد، استفاده کنید. زینهای مخصوص پرشده با ژل و جاذب ضربه نیز در بازار در دسترس هستند. زینی را انتخاب کنید که طول دماغه آن بیش از ۶ سانتیمتر نباشد.
- زین دوچرخه به سمت بالا شیب ندهید، این کار باعث افزایش فشار بر منطقه «میاندوراه» میشود.
- زین را در ارتفاع درستی قرار دهید تا هنگامیکه پدال را با پاهایتان پایین میآورید، زانوهایتان بهطور کامل باز نشود.
- برای حفاظت بیشتر، پوشیدن شلوارهای بالشتک دار مخصوص دوچرخهسواری را در نظر داشته باشید.
- میلههای فرمان دوچرخه را بالا ببرید، تا قامتتان هنگامیکه روی زین مینشینید، راستتر شود.
- در هنگام دوچرخهسواریهای طولانی موقعیت نشستنتان را تغییر دهید و وقتهای استراحت تعیین کنید.
مهمتر از همه اینکه، باید درباره نشانههای هشداردهنده اولیه هشیار باشید. اگر احساس مورمور یا بیحسی در اندامهای تناسلی خود میکنید، از دوچرخهتان پیاده شوید. اگر این مشکل حتی با وجود استفاده از زین پهن، بالشتک دار و در موقعیت درست ادامه پیدا کرد، باید استفاده از دوچرخه ثابت را در نظر بگیرید.
شاید بهترین شیوه این باشد که برای بهبود وضعیت بدنیتان فقط بر دوچرخهسواری تکیه نکنید و این ورزش را بخشی از یک برنامه تناسب بدنی متعادل قرار دهید.
نظر شما